Zlustrowałem waderę wzrokiem, patrząc na nią oburzony.
- Przegryzając to. - łbem wskazałem amulety.
- Nie!
- Bo co mi zrobisz? Ja raczej chce załatwić swoje sprawy niż dyndać z nieznajomą waderą. - warknąłem.
Nie spotkała mnie z najlepszym humorem, więc cóż poradzić. Musi cierpieć. Zresztą wątpie, by ktoś zachowywał się normalnie wisząc na gałezi z kimś tak głupim, by wplątać się w taką sytuację. W dodatku zapewne obcym, na terenach naszej watahy.
< Irlandia? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz