Zrobiłem kilka kroków w tył i odwróciłem się do wadery.
- To - wskazałem w górę - jest słońce, a te tutaj - machnąłem łapą w stronę przemienionych stworzeń - to potwory.
- Od kiedy jesteś taki mądry? - zapytała zdenerwowana Ines
- Odkąd wymyśliłem plan, aby nas uratować. - powiedziałem i pociągnął wilczycę przez na drugą stronę urwiska
Gdy byliśmy po drugiej stronie, zepchnąłem kłodę. Nie wiedziałem jednak, że stworzenia mają skrzydła, więc przedostanie się przez przepaść nie było dla nich trudne. Pognaliśmy w las, a tam zobaczyłem jaskinię.
- Słońce na nie tak działa, prawda? - upewniłem się
Nagle zatrzymałem się i zawołałem do potworów:
- Tu jesteśmy, chodźcie!
- Co robisz? - warknęła Ines
Nie zdążyłem jej odpowiedzieć, ponieważ były tuż za nami. Wbiegliśmy do jaskini, w której było całkiem ciemno, a one za nami, przez co wróciły do swej dawnej postaci.
<Ines?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz