Odwróciłam się z parszywym uśmieszkiem na pyszczku i spojrzałam na waderę, którą przewróciłam.
- Oczywiście, że widzę. Dlaczego miałabym cię przepraszać? - zapytałam.
- Hmm...pomyślmy....może dlatego, że przez Ciebie leżę na ziemi. - powiedziała wadera.
- A czy to moja wina, że się przewróciłaś? Słyszałaś, że biegnę i miałaś szansę się odsunąc, prawda? A Ty? Wolałaś stać i teraz mnie pouczać? Żałosne... - fuknęłam odchodząc.
< Kiyuko? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz