Patrzyłam przez dłuższą chwilę z przymrużonymi powiekami na wilka. Widzę że myśli nie trudno się domyślić kiedy marszczy brwi.
W końcu przekrzywiam łeb nadal analizując wilka. Wydaję się być taki ... nie wilczy. Śmieje się pod nosem na takie określenie. Jego wygląd , szczerze mówią mi zaimponował. Ciekawie się prezentuje.
- Nie jesteś zwykły prawda ? - pytam w prost , wilk unosi brwi.
- W jakim sensie ? - pyta tym razem w jego oczach zapłonęły groźne ogniki.
- Normalnym. - śmieje się. - Musisz umieć coś .. niezwykłego.- dodaje nadal uśmiechając się zadziornie. Nie obchodzi mnie że może się na mnie rzucić , jeśli to zrobi równie dobrze mogę wytoczyć linię obrony.
< Fire ? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz