- Bo ja wiem...- Wadera ziewnęła. Spojrzeliśmy na nią błagalnym wzrokiem ale on nic sobie z tego nie zrobiła...
- No cóż...- Jęknęłam.- Załatwimy tą sprawę sami.
Spojrzałam na Wasko. Był czymś bardzo zamyślony.
- O czym tak myślisz?
- E... O niczym...
Po chwili ja również się zamyśliłam... Ale moje marzenia zboczyły jakby z torów... Powróciły wspomnienia z przeszłości... Moja matka... Znów byłam w tym pokoju. Z mamą i... tym czymś... Była to pozytywka... Zobaczyłam uśmiechającą się mamę... Ale po chwili wszystko zniknęło.
- Blood?- Usłyszałam.
- Wasko... Co gdzie ja...?
Zakręciło mi się przed oczami i w jednej chwili o mało nie straciłam równowagi.
- Wasko... Lepiej... już...
- Co już?- Zapytał.
- Wr...a... cajm...y...
< Wasko? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz