Uniosłam brew. Nie dowierzałam wilkowi. Powiedział to z takim dziwnym głosem i wiem, że nie miał tak na imię.
- Na pewno? - Zapytałam krzywiąc łeb i próbując wzrokiem wydusić z niego prawdę.
- Tak. - Nie zaprzeczał.
- Jak tam sobie uważasz. Ja i tak Ci nie wierzę. - Odparłam.
Wilk wyglądał na lekko wkurzonego i powoli oddalił się ode mnie. Ja zaczęłam się za nim skradać bezszelestnie i ku mojemu zdziwieniu wilk mnie nie zauważył! Udał się nad Zatokę Naine'ta. Stanął na samej krawędzi klifu i spoglądał w bezchmurne niebo. Stanęłam za nim i chodziłam wzrokiem po wodzie. Nagle do głowy wpadł mi pomysł:
- Zrzucę go. - Pomyślałam .
Już miałam go strącić, ale musiałam kopnąć ten kamień! Basior momentalnie się odwrócił.
- No hej. - Powiedziałam zakłopotana.
< Raven? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz