-Rozumiem - kiwnęłam głową. To co mówił, wydawało mi się trochę podejrzane. No, ale cóż...
-Czemu siedzisz sama w nocy? - Zapytał.
-To taki mój zwyczaj - uśmiechnęłam się. - Bardzo lubię przesiadywać nocą i wpatrywać się w księżyc.
-Aha.
-A tak w ogóle to kim jesteś? Nigdy cię tu nie widziałam... - Przyjrzałam się dokładniej basiorowi.
-Na imię mi Kirito. Możesz mnie nie kojarzyć, bo dopiero niedawno się tu pojawiłem - wyjaśnił.
-Jestem Dejla, miło mi. A to... - wskazałam łapą wielkie tereny wokół nas - jest moja rodzinna wataha. A skoro jesteś tu nowy, to pewnie nie widziałeś wszystkich miejsc.
-No na razie nie we wszystkim się łapie, ale powoli do przodu - zaśmiał się.
-Jeśli chcesz to mogę Ci pokazać kilka miejsc, ale to już nie dzisiaj... - zaproponowałam.
<Kirito?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz