- Witaj, jestem Nedvena. A ty?- zapytała wadera. Stałem przez chwilę uspokajając mój oddech po gonitwie.
- Witaj, nazywam się Diego.- odpowiedziałem spokojnym głosem. - Co taka piękna wilczyca robi sama w środku lasu?- zapytałem uprzejmie. Nedvena wydała mi się być lekko zawstydzona tym komplementem, gdyż nie odpowiedziała, tylko spuściła wzrok. Spojrzałem w dół na martwe zwierzę, a potem jeszcze raz na waderę. Dopiero wtedy zauważyłem jej lekko wystające żebra, poranione łapy. Musiała przebyć długą drogę i na pewno była głodna. Zająłem pośpiesznie łapę że zwierzęcia.
- Wybacz... - dodałem szybko, poczem zrobiłem niewielki krok w tył.- Damy mają pierszeństwo.
Wilczyca spojrzała na mnie niepewnie, a ja uśmiechnąłem się do niej.
< Nedvena? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz