- Cóż. A co dokładnie chciałbyś wiedzieć młody wilku?
- Ej, ej! Nie młody! Proszę cię!
- No wiesz, jestem o wiele starszym od ciebie wilkiem, nieprawdaż Maliku?
- No tak, ale..
- No właśnie - urwałem wilkowi w połowie zdania, zanim ten dokończył swoje "ale". - A więc jak już wiesz, jestem bardzo, ale to bardzo starym wilkiem. Widziałem jak powstaje Cestarstwo Rzymskie, oraz jak upada. Widziałem jak ludzie tworzyli pierwsze samochody, rowery, telewizory, spadochrony. Kiedyś nawet dla zabawy opętałem psa Kleopatry! Ale była wtedy zabawa! Zdobywałem wiedzę, przybierając formy najróżniejszych zwierząt. Na przykład za czasów Leonarda Da Vinci opętałem pewną sowę, każdego wieczoru przylatując do niego i oglądając jego zapiski. To były czasy... - od tego momentu nieświadomie sobie zacząłem mówić w pradawnym języku smoków, który był naprawdę, naprawdę stary. Może nawet starszy ode mnie. - Ale widzisz młody wilku. Tamte czasy były lepsze od tych.
- Słucham?
Tu już zacząłem mówić w normalnym, wilczym języku - Hm?
- Mówiłeś...w jakimś innym języku.
- Och przepraszam. Czasem mi się zdarza. Czy chcesz coś jeszcze wiedzieć Mali?
<Malik?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz